Czas oczekiwania – I niedziela adwentu
Dzisiaj rozpoczyna się Adwent. Czas oczekiwania na ponownie przyjście Chrystusa.
Wszystko dziś wiemy. Mamy niemal nieograniczony dostęp do informacji. Z każdego zakątka ziemi i o każdej porze docierają do nas komunikaty. Nawet to, co chciałoby się zachować w ukryciu, bez trudu może być wyjawione.
Żadne RODO nie zatrzyma całkowicie transmisji danych. Jedni z takiego stanu rzeczy korzystają garściami, inni uginają się pod ciężarem lęku lub irytacji. Człowiek właściwie zawsze żądny był informacji, a współczesność zaspokaja te pragnienia w nadmiarze.
Jest jednak jeden niepokonany bastion ludzkiej niewiedzy. To Bóg w swojej tajemniczej mądrości. Nawet jeśli uchyla nam rąbka tej tajemnicy, to niezmiennie dużo więcej jest przed nami zakryte. I żadne ludzkie technologie nie są w stanie sforsować tej twierdzy. Dzięki temu wola Boża nie podlega ludzkiej pokusie manipulowania i dezinformacji. Prawda pozostaje nieskażona.
Adwent to czas uczenia się akceptacji tej niewiedzy, która wbrew pozorom służy naszemu dobru. Ogranicza naszą zachłanność informacyjną i rozwija umiejętność właściwego gospodarowania swoim życiem. Czuwać – do czego zachęca nas Pan, który nadchodzi – to właśnie nie wiedzieć wszystkiego i dlatego mądrze żyć.
Kiedy żyję mądrze, to nieważne, co w tej chwili robię, bo efekt będzie ten sam, pozytywny. Wtedy też mądrze czekam: ani się nie urządzam z lękiem lub arogancją w życiu doczesnym, ani nie szukam łatwej ucieczki w pragnieniu śmierci. Pozwalam, aby to Bóg był Panem dnia i godziny mojej radości spotkania z Nim w wieczności.
Rozważania na pierwszą niedzielę adwentu napisał ks. Przemysław Solarski SDB.
