„Laetare” – IV Niedziela Wielkiego Postu
„Lecz oczy są ślepe, szukać należy sercem”. Te słowa z „Małego Księcia”są dla nas słowami mądrości, ponieważ zmysł wzroku odgrywa u człowieka wielką rolę. Nasze oczy, nasz wzrok niczym magnez są przyciągane przez tysiące informacji, których często nie weryfikujemy. Pochłaniamy filmy, obrazy, komentarze pochodzące z TikToka, Instagrama, Facebooka, Snapchata. Wyrażamy nasze opinie, chwaląc lub osądzając, na podstawie tego, co widzimy, przeżywając różnego rodzaju skrajne emocje. Werbalizujemy je, bądź po cichu wystukujemy na ekranie smartfona czy komputera, czego skutkiem są rany na sercu osób, których tak naprawdę możemy nie znać.
W Słowie Bożym mamy sytuację, w której Bóg przez proroka Samuela wyszukuje i upatruje nowego króla. Dawid był pomijany przez swojego ojca Jessego, bo on nie widział w nim nic wartościowego. Bóg wybiera osobę, nie kierując się tym, co widoczne dla oczu, tylko przenika serce: „nie tak bowiem, jak człowiek widzi, widzi Bóg, bo człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a Pan widzi serce”. Ustanawia królem rudego chłopca o pięknych oczach, który pasł owce. Nie zwraca uwagi na sferę zewnętrzną, lecz wewnętrzną. Na serce.
Serce jest nieraz kojarzone z miłością, uczuciem, z wnętrzem człowieka. Często mówi się o pragnieniu naszego serca. Niewątpliwie, gdybyśmy je zobrazowali, powstałoby niejedno wielkie dzieło sztuki. Kiedyś w wielu polskich domach można było ujrzeć dwa najpiękniejsze serca: Jezusa i Maryi. Serce Maryi – niepokalane, pokorne, służebne i serce Pana Jezusa – ciche i pokorne. Serca Matki i Syna ukazujące, jak mocno kochają każdego człowieka. Serca również ranione, odrzucone przez człowieka grzesznego.
Panie Jezu Chryste, połóż błoto na moje oczy i uwolnij mnie z płytkich ocen i wyroków. Stwórz nowe spojrzenie miłości, bym na każdego człowieka patrzył oczami Twojego serca.
Ks. Patryk Szostkowski SDB
