Włochy: KG 29 Stan Zgromadzenia i kwestie ekonomiczne
Dzisiejsza sesja dotyczyła zrozumienia stanu Zgromadzenia oraz kwestiami wymagającymi dialogu i inicjatywy. Podkreślił to na początku dnia Przewodniczący Kapituły, ks. Stefano Martoglio.
Kluczowe punkty: obecność Zgromadzenia i stabilność ekonomiczna
Wśród najważniejszych aspektów do analizy znajdują się rozmiar i zasięg Zgromadzenia, a także jego możliwości ekonomiczne, aby zapewnić trwałość i wykonalność każdego projektu. W trakcie dnia członkowie Kapituły zagłębiali się w dane i statystyki przedstawione przez p. Marco Baya, SDB, oraz w analizę finansową ilustrowaną przez p. Jean Paula Mullera, SDB, Ekonoma Generalnego.
Cytując papieża Franciszka, raport dotyczący obecnego stanu Zgromadzenia podkreślił: „Żyjemy w epoce zmiany, a nie tylko w zmianie epoki.”
Dane potwierdzają powolny, ale stały spadek liczby salezjanów na całym świecie. „Na koniec 2024 roku mamy 13 575 współbraci,” stwierdził p. Bay. Jednak wezwał zgromadzenie, aby nie kierowało się ekonomicznymi modelami, które dążą do mitu ciągłego wzrostu. „Poziom lokalny staje się coraz ważniejszy niż poziom globalny, ponieważ to ludzie są najważniejsi,” dodał.
Wyzwanie ekonomiczne: trwałość długoterminowa
Ekonom Generalny, p. Jean Paul Muller, podkreślił kluczowy problem: konieczność zapewnienia bezpieczeństwa finansowego w długim okresie, połączonego z zaangażowaniem na rzecz zwiększenia ekonomicznej samowystarczalności Prowincji.
Alokacja zasobów finansowych jest głównie skierowana na formację i wsparcie dla biedniejszych Prowincji. Te dwie dziedziny często się pokrywają, biorąc pod uwagę, że powołania rozwijają się bardziej dynamicznie w regionach mniej zasobnych: „Środki finansowe pochodzą głównie z Prokur Misyjnych i Fundacji (Madryt, New Rochelle, Turyn, Rzym), niestety w kontekście ograniczonej gotowości darczyńców do wspierania wewnętrznych potrzeb Zgromadzenia,” wyjaśnił Ekonom Generalny. To stanowi stałe wyzwanie w poszukiwaniu zrównoważonej równowagi w zarządzaniu i alokacji zasobów.
Uczestnicy Kapituły Generalnej poświęcili cały poranek na osobiste czytanie raportów, aby pogłębić swoje zrozumienie danych i analiz przedstawionych podczas wcześniejszych sesji. Po południu kontynuowano prace w dwóch sesjach roboczych w różnych grupach językowych, dając przestrzeń do wymiany doświadczeń i dyskusji. Ta metoda umożliwiła porównanie różnych perspektyw i sformułowanie konkretnych propozycji dotyczących omawianych kwestii, tworząc solidne podstawy dla dalszych prac Kapituły.
Źródło: ANS
