System prewencyjny – miłość

Miłość

Jan Bosko często przywoływał włoskie słowo amorevolezza. Polskie słowo nie oddaje w pełni treści tego słowa, przetłumaczyć można je jako: „miłość” lub „dobroć”. Chodzi o postawę wychowawcy, który jest zatroskany o swojego wychowanka, pragnie jego dobra, życia z Bogiem.

Ks. Bosko niejednokrotnie zaznaczał, że w wychowaniu chodzi o to, „żeby chłopcy nie byli tylko kochani, ale żeby oni sami odczuwali, że są kochani”. Jan Paweł II ujął w liście, czym jest miłość wychowawcza w pedagogii ks. Bosko: „Chodzi tu o codzienną postawę, która nie jest ani zwykłą miłością ludzką, ani też samą miłością nadprzyrodzoną. Jest to rzeczywistość złożona, która zakłada dyspozycyjność, zdrowe zasady i odpowiedni sposób postępowania”.

Wychowanie nie polega na uleganiu i spełnianiu każdego życzenia dziecka, ale na kierowaniu ku dojrzałości społeczno-religijnej. Tak rozumiana miłość pojawiała się w rozmowach z podopiecznymi, takie jej rozumienie jest w stanie uzyskać wszystko i wszystkich. W pedagogice ks. Bosko można zauważyć, że wychowanie jest sprawą serca, któremu kierunek nadaje rozum oraz wrażliwość. Miłość w praktyce pedagogicznej jest zaufaniem do wychowanka, szczerością i poszukiwaniem prawdy.