Komunikacja zewnętrzna i wewnętrzna w Rodzinie Salezjańskiej
Komunikacja instytucjonalna oznacza działania prowadzone przez organizację i jej przedstawicieli w celu wytworzenia i przekazania informacji osobom, grupom i społecznościom, a także w celu uzyskania informacji zwrotnej. Organizacje prowadzą komunikację zewnętrzną i wewnętrzną, w procesie której przekazują odbiorcom odpowiednie informacje o wydarzeniach, jak również celach organizacji, założeniach, wartościach, misji i wizji. Kanały komunikacji bywają zróżnicowane, podobnie jak i sami odbiorcy. W ostatnich latach instytucje kładą wyraźny nacisk na uzyskiwanie informacji zwrotnej od odbiorców, dlatego ta komunikacja bywa nazywana dwustronną.
Komunikacja zewnętrzna oznacza przekaz informacji poza organizację, na zewnątrz, do szerokiego grona odbiorców. W tym przypadku dana jednostka stawia sobie za cel budowanie pozytywnego wizerunku i rzetelne informowanie o swojej działalności tych, którzy nie są bezpośrednio związani z organizacją. Natomiast komunikacja wewnętrzna to dostarczanie przekazów wewnątrz danej organizacji do osób będących członkami tej instytucji. Takie deklaracje pomagają w zrozumieniu misji i wizji, a także w zorientowaniu się w konkretnych działaniach i planach organizacji.
W podstawowych zasadach komunikacji znajdujemy stwierdzenie, że gdy dana instytucja zaprzestanie odpowiednich działań informacyjnych, to wtedy tę rolę przejmują inne podmioty, z różnym skutkiem: negatywnym bądź pozytywnym. Cisza w przestrzeni medialnej instytucji nie jest ulubionym casusem mediów i dziennikarzy. W takim przypadku organizacja nie buduje narracji, nie jest proaktywna, ale reaktywna w działaniach komunikacyjnych. Stąd tak ważne jest sukcesywne podnoszenie świadomości odpowiedniej komunikacji, ale również przygotowywanie konkretnych osób od strony profesjonalnej do tych działań.
W tym kontekście należy jednak pamiętać, że „(…) komunikacja jest często instrumentalizowana, aby świat widział nas takich, jacy chcielibyśmy być, a nie takich, jacy jesteśmy”1. Komunikacja w Kościele “(…) nigdy nie powinna sprowadzać się do sztuczności, do – powiedzielibyśmy dziś – strategii marketingowej, ale winna być odzwierciedleniem duszy, widzialną powierzchnią niewidzialnej dla oczu istoty miłości”2.
Zwornikiem komunikacji instytucjonalnej jest jej tożsamość, czyli zestaw cech, które ją ukształtowały. W przypadku Rodziny Salezjańskiej należy wspomnieć o historii, charyzmacie, świętych i błogosławionych ze środowisk salezjańskich z Księdzem Bosko na czele, wszelkich instytucjach i działaniach Rodziny Salezjańskiej na globie ziemskim, kadrze kierowniczej, a przede wszystkim o konkretnych osobach wchodzących w skład tej wielkiej rodziny.
Autor ks. Maciej Makuła
Tekst za Salezjanie Don Bosco
