Formacja w regionie Afryki i Madagaskaru
W Afryce i na Madagaskarze salezjanom, którzy dali wyraz swojej wielkoduszności misyjnej i miłości duszpasterskiej w ramach Projektu Afryka, nie zabrakło inicjatyw formacyjnych. W istocie, troszcząc się o rozbudzanie powołań i formację miejscowych współbraci, różne prowincje zamierzają utworzyć domy formacyjne. Formacja salezjanów Księdza Bosko obejmuje trzy kierunki:
Formacja początkowa opiera się na kryteriach Ratio Fundamentalis z etapami nowicjatu, postnowicjatu, asystencji, specjalizacji dla koadiutorów i teologii dla kleryków. Dynamizm duszpasterstwa powołaniowego doprowadził do powstania domów powołaniowych lub aspirantatów celem doświadczenia prenowicjatu. Stopniowo, pod kierownictwem radcy generalnego ds. formacji, proces formacyjny rozpoczyna się od aspirantatów inspektorialnych i prenowicjatów, aby ułatwić rozeznanie powołania w dalszej części procesu formacyjnego.
Jeśli chodzi o formację ciągłą, inspektorialne ekipy formacyjne ciężko pracują, aby zapewnić dobre warunki. Inspektorialne Ekipy Formacyjne, zgodnie z dobrze opracowanym programem, towarzyszą kapłanom i koadiutorom w ciągu pierwszych pięciu lat po święceniach lub profesji wieczystej, mając na uwadze dobrą integrację. Okresowo organizowane są inne formy formacji dla innych współbraci, którzy nie należą do tej kategorii.
Specjalizacja współbraci jest również przedmiotem zainteresowania ze strony różnych inspektorii. Na podstawie dobrze opracowanego planu specjalizacji i oczywiście z uwzględnieniem potrzeb Inspektorii, członkowie są wysyłani na studia wyższe na UPS lub na inne uniwersytety w regionie lub innych regionach. Tak jest zorganizowana formacja w regionie Afryki i Madagaskaru.
Ks. Dieudonné Otekpo SDB
Były dyrektor Instytutu Filozofii i Nauk Humanistycznych w Lomé (Togo)
