Mistyka salezjańskiego życia: doświadczenie spotkania z Bogiem poprzez młodzież
W środę, 19 lutego, w trzecim dniu Rekolekcji dla uczestników XXIX Kapituły Generalnej (KG29), refleksja zaproponowana przez ks. Pascuala Cháveza, emerytowanego Przełożonego Generalnego, dotyczyła “metody”, którą można się kierować w swoim doświadczeniu duchowym. Ta jego konferencja zawierała pewne wskazówki – podane również w świetle doświadczenia wielkich świętych i mistyków, takich jak św. Ignacy i św. Teresa – dotyczące relacji z Bogiem.
“Medytacja – wyjaśnił ks. Chávez – jest okazją do stanięcia przed Nim jako Jego dzieci, z swoją pełną, wyjątkową i niezbywalną osobowością”. Właśnie dlatego medytacja nie jest praktyką ani czasem poświęconym na pogłębianie wiedzy: jest dialogiem, który nie zaczyna się od danego podmiotu, ale od Pana: “Stąd tak ważne jest słuchanie Go poprzez Jego Słowo”. Skuteczną i sprawdzoną metodą jest “lectio divina”, która nie powinna zastępować medytacji, ale ją ubogacać”.
Wymiar wspólnotowy wychodzi tutaj naprzeciw jednostce: “Braterskie dzielenie się tym, co Pan chce nam powiedzieć, jest jednym z aspektów, które mogą najbardziej pogłębić naszą komunię i komunikację”.
I w tym postrzeganiu mistyki życia salezjańskiego jako modlitwy pomaga nam artykuł 95 Konstytucji, który został przywołany przez ks. Cháveza: “Salezjanin uczy się spotykać z Bogiem poprzez tych, do których został posłany. Odkrywając w życiu ludzi, a zwłaszcza młodzieży owoce Ducha Świętego, za wszystko składa dzięki, podzielając ich problemy i cierpienia, sprasza na nich światło i moc Jego obecności”.
Jest to prawdziwa mistyka. “Tym, który pozwala nam żyć nią w pełni, jest Duch Święty. Jest to fundamentalna rzeczywistość w naszym życiu ludzkim, chrześcijańskim i religijnym” – stwierdził rekolekcjonista, wskazując następnie na najpiękniejszy przykład, jaki nam daje w tym względzie Maryja: “Dostrzegamy w Niej zróżnicowaną relację z Ojcem, Synem i Duchem Świętym. W taki sposób, że możemy jej przypisać trzy najgłębsze relacje człowieka jako Córki – Oblubienicy – Matki”.
Podobnie jak Ona, św. Józef – wspominany jako współopiekun Zgromadzenia Salezjańskiego podczas celebracji eucharystycznej, której przewodniczył ks. Jorge Crisafulli, przełożony inspektorii Afryki Nigerii Nigru (ANN) – jest także przykładem głębokiej jedności z Bogiem w modlitwie. “Józef w swojej pokorze nie troszczył się o siebie, ale o Maryję i Jej Syna. Przede wszystkim słuchał Słowa i rozeznawał wolę Pana. Kocha Go bez zadawania wielu pytań, mając pełne zaufanie do Opatrzności. Oddaje się bezwarunkowo w ręce Boga i stara się chronić Świętą Rodzinę”.
Źródło: ANS
