Edukacja zmienia ich przyszłość
Drodzy Opiekunowie Adopcyjni, obecnie dzięki Wam w Mahajanga na Madagaskarze edukujemy 200 dzieci: 75 w przedszkolu, 85 w szkole podstawowej, 40 w średniej i technicznej.
Do programu włączamy dzieci osierocone przez jedno lub oboje rodziców oraz porzucone — cześć z nich mieszka z dziadkami lub dalekimi krewnymi. Pomagamy też dzieciom z ubogich rodzin wielodzietnych. Wychowankom zapewniamy pełne opłaty szkolne. W zamian kilka razy w roku mają możliwość pracy na misji (stosownie do wieku i możliwości). Rodziców zachęcamy do poniesienia choćby w stopniu minimalnym odpowiedzialności za edukację potomstwa. Nieliczni dokładają się symbolicznymi kwotami do czesnego lub pomagają w konkretnych pracach. Większość jednak nie wnosi nic, oczekując dodatkowego materialnego wsparcia.
Realizacja programu wymaga dyskrecji i uwagi. Jeśli nie jesteśmy ostrożne, rodzi się zazdrość w środowisku, z którego pochodzą wspierani uczniowie. Trzeba działać delikatnie, bez rozgłosu, by wychowankom nie zaszkodzić.
Wymierną korzyścią Adopcji na Odległość są poprawiające się co roku wyniki egzaminów. Programy szkolne realizujemy przy współpracy z rodzicami, którzy mają nadzorować odrabianie prac domowych i motywować do utrwalania materiału. Wielu rodziców uczestniczy w zebraniach i utrzymuje kontakt ze szkołą. Każdego roku grupka młodych usamodzielnia się, ostatniego roku 11 uczniów otrzymało certyfikat zawodowy.
Niepowodzenia uczniów, które również się zdarzają, związane są z problemami spowodowanymi przez rodziców. Po rozstaniu lub porzuceniu rodziny, dzieci znajdują się w trudnej sytuacji, a nawet zagrożone są życiem na ulicy. Jako misja opieramy się wyłącznie na wsparciu adopcyjnym, z inny organizacji pomocy nie otrzymujemy.
Poznaj sytuację niektórych podopiecznych w Mahajanga
FINOANA jest w przedszkolu. Jest nieśmiały i potrzebuje pomocy dorosłych, aby nawiązać kontakt z kolegami. Kiedy mama chłopca zmarła dwa lata temu, zamieszkał z babcią. W zeszłym roku jej stan zdrowia pogorszył się, więc przeprowadziła się na wieś do innej córki. Malec mieszka obecnie z ciotką. Ojciec ma już inny dom w Loing de Mahajanga, nie interesuje się losem syna.
MARCELICO uczy się w II klasie. Jest szczęśliwy, że nie tylko on, lecz siostra i brat chodzą do tej samej szkoły. Babcia od lat chorowała na gruźlicę. Na początku roku jej stan znacznie się pogorszył, wkrótce zmarła. Ojciec od lat nie interesuje się dziećmi, ma nową żonę i dzieci. Rodzeństwo po odejściu babci zamieszkało u ciotki, która z trudem stara się ich utrzymać, bo wychowuje własne dzieci i nie ma pracy. Jeden z naszych nauczycieli pomaga Marcelico w lekcjach.
NARDIA uczy się w I klasie i wolałaby, żeby wakacje były krótsze. Siedmiolatka jest pod troskliwą opieką rodziców. Ojciec pracuje jako mechanik, zwykle naprawia urządzenia, które ludzie dostarczają mu do domu. Matka pierze odzież i przynosi wodę sąsiadom. Dziewczynka ma dwóch braci i starszą siostrę. Wszyscy bardzo się kochają, dzieci lubią bawić się razem.
SOANAHEREE ma 13 lat i dobrze radzi sobie w V klasie. Jej młodsza siostra również jest w Adopcji. Matka troszczy się o córki bardziej niż ojciec. Dziewczynki mieszkają z babcią, ponieważ rodzice po rozstaniu pozostają w nowych związkach. Dziewczynka myśli o zawodzie nauczyciela. Jest świadoma, że aby osiągnąć cel, musi dużo pracować, być pilną uczennicą i wykorzystać szansę darmowej edukacji od
Opiekunów z Polski
Więcej o podopiecznych w czasopiśmie Misje Salezjanie
Ty też możesz zostać Opiekunek dziecka, podarować mu szansę na rozwój i edukację. Dołącz już dziś! Więcej informacji na stronie Misje Salezjańskie.
Tekst za: Misje Salezjanie
